Richting Vancouver Island

Gisteravond zijn we nog even naar the dike gereden. Dat is de straat uit bij onze bandb tot aan het water. Een konijntje springt weg. Het is hier heerlijk rustig. Het avondrood in de lucht is prachtig. In de nacht word ik wakker van een klapperende luxaflex. Het is flink gaan waaien. De volgende morgen is het dan ook een stuk frisser. We doen allebei iets met lange mouwen aan. Het ontbijt is wedsron goed geregeld. Bacon and eggs, yoghurt met vers fruit en een english muffin met roomkaas en gerookte zalm. Normaal ben ik niet een fan van gerookte zalm, maar deze is overheerlijk!! Wat een verschil met dat wat je in Nederland kunt kopen! De koffers zijn weer gepakt, afrekenen met Monica en op naar de ferry in Tsawassen. Net na 9 uur zijn we bij de ferry. We sluiten aan in een rij, betalen met cc en sluiten aan in rij 36. We stappen uit en kijken ff in de winkeltjes daar. We skypen met Jim, Christine en de kids. Flynn wil weten waar we zijn. Ik zeg hem dat we zo met de auto op de boot gaan. Geen idee of hij mij gelooft.....Lois zwaait enthousiast als we afsluiten. We rijden dek 2 op. Het is allemaal goed geregeld. We moeten de auto verlaten en gaan naar het bovenste dek. Het waait behoorlijk en ik heb behoorlijk last van mijn ogen. We zoeken een plekje uit de wind en in de zon. Heerlijk zit dat. Af en toe loop ik naar de rAiling om te genieten van het uitzicht. We varen regelmatig tussen eilandjes door. De ferry moet dan een bocht nemen. Op dat moment klinkt heel hard de scheepshoorn. We hebben totaal geen last van zeeziekte! Voor we het weten zijn we aan de overkant. We rijden door naar Butchart gardens. Het weer is totaal anders hier. De zon schijnt volop en het is zelfs warm. De trui kan weer uit. Ook hier is het goed georganiseerd. Verschillende ticketboots en personeel die in de rij auto’s naar achteren loopt om plattegrondjes uit te delen en informeert of je cash of credit wil betalen. Hierdoor verloopt het vlot. De tuin is prachtig. Er is een Sunken Garden in een oude steengroeve. Er is een rozentuin en een Japanse tuin. We lopen op ons dooie gemak en genieten van alle kleuren en geuren. Peter koopt een ijsje en we zitten ff lekker in de schaduw. In de zon is het momenteel te warm. Om half 4 vertrekken we richting nieuwe locatie in Colwood. Het is enorm druk op de weg. Dat had ik niet verwacht op Vancouver island. Het is maar 20 kilometer maar we doen er wel een 3 kwartier over. Zoals gemaild, ligt de sleutel onder de mat! Ziet er keurig uit en er is een brote veranda met uitzicht op de berg. We kunnen heerlijk buiten zitten in de zon. Er komt zelfs een hert voorbij! Omdat we hier zelf het ontbijt moeten regelen, gaan we boodschappen doen bij de Walmart. De mijnheer voor ons heeft een speciale creditcard. Daarom moet hij z’n ID laten zien en moet hij enkele vragen beantwoorden. De heer is al op leeftijd en snapt het allemaal niet zo. Hij toets een paar keer iets verkeerd in op het schermpje en dan moet alles weer overnieuw. En aan de lijst met vragen komt geen eind. Beroep? Soort ID? Geboortedatum? Adress? Een paar vragen die hij naar eigen zeggen niet wou beantwoorden.....echt de stoom kwam uit m’n oren. De jongen achter ons switcht van rij en wij doen met hem mee. In de nieuwe rij krijg ik de slappe lach. Ik maak grapjes met de jongen, die eerst achter ons stond. Ik hoop dat ie z’n pyama mee heeft, kan die hier overnachten, ik denk dat hij het hele computersysteem heeft opgeblazen enz enz. Ik had ook wel een beetje medelijden met die man. We brengen de boodschappen thuis en rijden door naar de Thai. De restaurants sluiten hier om 9 uur, dus daar moeten we rekening mee houden.