Courtenay

Prime is een erg mooi restaurant. Het is sfeervol ingericht en het personeel is top en prof. Onze ober maakt grapjes en komt af en toe een praatje maken. Willen we een voorafje? Nee, we gaan gelijk voor het echte werk. I’ll like that, kregen we als reactie. Peter neemt de ossehaas en ik ga uiteraard voor de NYsteak met baked potato. Dit is hemels, heel mals en zeer smaakvol. Ook de aardappel is overheerlijk. Peter z’n ossehaas is lekker, maar hij is het met me eens dat de steak lekkerder is. Hier gaan we nog eens eten.
De volgende dag vertrekken we naar Seal Bay. Beetje lastig vinden, maar het lukt ons. Ik zie nog een hert aan de kant van de weg eten. Maar eigenlijk kijk je daar al niet meer van op. We lopen de trail door het bos. Het is hier weer prachtig. Een pittige afdaling brengt ons op het strand. Geen seals, maar wel een bald eagle. Hij zit op een steen, en langzaam probeer ik dichterbij te komen. Dat valt nog niet mee, want ik loop over stenen met mos en wier en ik moet stroompjes water ontwijken. Het lukt me om redelijk dichtbij te komen. We lopen verder en op een steen zie ik een prachtige zeester. Donkerpaars van kleur. Dit is de eerste die ik zie. Het is lastig om de trap vanaf het strand richting bos weer terug te vinden. De klim naar boven is nog pittiger dan de afdaling. We rijden door naar Nymph falls en lopen daar de volgende trail. Je hoort van ver het geruis van het water. Peter vindt het net het geluid van een snelweg. De waterval is mooi, maar het is wel een kleine waterval. Tot slot gaan we naar het museum in Courtenay. Ze hebben hier redelijk veel fossielen en ook wat info over de inheemse bevolking en de geschiedenis van Courtenay. Als entree mag je een vrijwillige bijdrage doen. Erg leuk om even te bekijken. Die avond rijden we naar Unionstreetcafe. In Courtenay zijn bepaalde straten afgezet. Overmorgen is het Canadaday en je ziet nu al allerlei marktjes met muziekbandjes en zo. Niet zo mijn ding...we bestellen allebei pasta. Ik heb een vegetarische pasta, met erg veel knoflook. Wel heel lekker!

Het weer is nog steeds bewolkt, de temperatuur is echter goed. We rijden richting Campbell River om naar Elk falls te gaan. We slaan af op de 28 richting Strathcona national park. De eerste parkeerplaats betreft een wandeling langs de rivier. We lopen een klein stukje, we komen ten slotte voor de waterval. Ik zie daar 2 woodpeckers! Een paar kilometer verderop is de parkeerplaats om naar de falls te lopen. Het is druk, het is dan ook zaterdag en morgen is Canadaday. Een korte trail voert naar een trap naar beneden. Op een gegeven moment kan je rechtdoor naar de swingbridge of naar verder naar beneden naar een uitkijkplatform. We gaan eerst naar de brug. Wat een schitterend uitzicht! Zowel op de waterval als op de kloof aan de andere kant. De brug wiebelt wel behoorlijk, dus foto’s maken is lastig. Ik loop door naar het plateau. Daar zit je met je neus boven de waterval. Prachtig! Met de auto rijden we verder richting Strathcona park en genieten van de stilte en de mooie natuur. Hier kom je bijna geen auto tegen. In de lodge drinken we koffie en bestellen we een plakje cake. Meer is er ook niet! Ze hebben alles in buffetvorm en dan voornamelijk voor de gasten die daar logeren. Het ziet er allemaal primitief uit. Maar de omgeving is schitterend. Het meisje die ons serveert is uitermate vriendelijk en behulpzaam! Maar eigenlijk is iedereen hier aardig en behulpzaam. We rijden terug naar Courtenay en stoppen nog even bij de Black Creek Winery. Hier maken ze alleen vruchtenwijn. Niet zo mijn ding, maar je moet alles proberen! Ik krijg eerst een cider te drinken. Wel lekker fris. Daarna een cider waaraan hop is toegevoegd. Bijzondere smaak, beetje grapefruitachtig. De cranberrywijn is net bubbels en zurig! Heel lekker wel. De bramenwijn is wel zoet, maar ook wel lekker. Doet een beetje aan port denken. We worden geholpen door een leuke meid en ze vertelt enthousiast over de wijnen. Ze legt ons uit hoe we morgen naar de pier moeten rijden en dat we moeten denken om de parade en afgesloten straten. Ze wenst ons morgen Happy Canadaday! Later in het Atlascafe gaan we eten. We hebben een mooi plekje aan het raam. Later komt er een grote groep Amerikanen. Die zijn erg luidruchtig. Dat is jammer, maar daar moet je wel rekening mee houden.