Meer Ukee

Gisteren op de boot vertelde Allen dat men vogelverschrikkers op een houten pier zet. Dit om te voorkomen dat er zeeleeuwen op gaan liggen. Die wegen zo zwaar dat de pier dat niet houdt! We hebben onderweg ook nog een adelaarsnest gezien. Het ziet er uit als een grote brandstapel. Volgens Allen komt dat omdat de kuikens er een vreselijke puinhoop van maken. De ouders ruimen het ook niet op, maar leggen gewoon nieuwe takken over de rotzooi heen.....Volgens Allen kon je het vergelijken met een doorsnee tienerkamer!

We hebben onze les geleerd en gaan vroeger eten. Bij Cedargrill hoeven we dan ook niet lang te wachten. We delen een fish and chips. Gelukkig maar, want dat hadden we in ons eentje nooit opgekregen. De volgende dag is het stralend weer. We gaan verschillende wandelingen doen. Eerst maar the ancient cedarstrail. Prachtige oude bomen komen we tegen. We lopen nog een stuk van een andere trail en pakken even wat viewplatforms mee. Het is hier zo mooi! Omdat we de parkpas van Jasintha (onze buurvrouw, die vanmorgen is vertrokken) hebben gekregen, kunnen we ook nog in het national park wandelen. We lopen de bogtrail. Dit is een loop. Er staan heel veel kleine bomen. Het lijken wel bonsaiboompjes. Daarna rijden we door naar het museum om te kijken of we nu wel de southbeachtrail kunnen vinden. Het blijkt dat wij een pijl verkeerd hebben geinterpreteerd. We moeten rechts ipv links. Dit is ook een prachtige wandeling. We worden aan het begin gewaarschuwd dat er een beer is gesignaleerd. Aan de ene kant hoop je die tegen te komen, maar aan de andere kant ook niet natuurlijk. We lopen tot op southbeach (geen beer te bekennen) en lopen dan terug. Tijd voor lunch. We kunnen naar Tofino rijden, maar dat zijn extra kilometers voor niets. We rijden daarom terug naar Ukee. In de grijze walvis hebben ze alleen verpakte sandwiches en zoetigheden. Snel verder naar Ukee dog. Een klein tentje en hier kunnen we ook buiten zitten. We delen een burrito met pulled beef. Zalig gewoon! En delen was slim. Nog voldoende tijd om op onze veranda te zitten en te genieten van de zon. De keer gaan we sushi eten. Tenminste ik dan. Peter nam bami. Het leuke van Wayne’s place is dat er voldoende ruimte is. Niks geen wachtrij. En de sushi is heel goed! De serveerster is aziatisch en spreekt niet zo goed engels. Peter vraagt of ze ook dessert hebben. Heel verlegen en met een kleur op de wangen vraagt ze of hij misosoep bedoelt. Nee hij bedoelt icecream. Oh ja dat hebben ze wel! Terug in de bandb heb ik een bericht van Thomas. Hij maakt zich bezorgd waar we blijven?? M’n hart zakt een paar centimeter. Heb ik verkeerd geboekt? Dat zal toch niet? Dat is me nog nooit overkomen. Ik check de reservering, maar het klopt toch. Thomas vergist zich. Ik bel hem ff en hij maakt duizend excuses. Maakt niet uit! We zien hem morgen.

De volgende dag is het tijd om verder te reizen naar Courtenay. Het weer is grijs. Bij de Co op haal ik snel nog wat bananen en een beefsandwich voor onderweg. We stoppen bij Cathedral cove in Mcmillan NP. We maken een wandeling tussen de eeuwenoude douglastrees en cedartrees. Enorme gevaartes qua omvang maar ook qua hoogte. Als je naar boven kijkt, word je gewoon duizelig. We rijden verder naar een picknickplek aan het meer. Wel koud om buiten te eten. Dat komt door de wind. We eten snel ons broodje met wat karnemelk en rijden verder. Om een uur of half 3 komen we aan bij Thomas en Linda. Ze maken nogmaals excuus en laten ons de gardensuite zien. Wat een leuk plekje! Een knusse huiskamer, wasmachine/droger, slaapkamer, ruime badkamer en volledig ingerichte keuken met vaarwasser! En uitzicht op een beeldige tuin. Dit is beter dan ik had verwacht! Een fles wijn op tafel als welkom, dat is altijd goed! Wij houden het hier wel uit. Nog even boodschappen doen voor het ontbijt en we gaan vlakbij eten bij Prime.