Canadaday

Vandaag rijden we nogmaals richting Campbell River voor de boottocht. Onderweg zien we een buffalofarm. Gelukkig let Peter op de weg, want juist op dat moment steken er 2 blacktaildeer over. Peter remt op tijd en het hert wandelt op z’n dooie akkertje naar de andere kant van de weg. De haven in Camp river is snel gevonden. We parkeren en lopen naar het kantoortje van Aboriginal tours. Een aardige dame helpt me. Ze vraagt waar ik vandaan kom en is verbaast. Ze vindt dat mijn engels zeer goed is, zonder accent. Ze bedoelt Engels accent. Dat klopt ook wel, want ik spreek meer op z’n Amerikaans. Ze zegt dat ik wel op zeer jonge leeftijd engels moest spreken. Bedankt voor het compliment, maar dat is niet zo! Buiten ontmoeten we Garry, de schipper. Hij vertelt dat hij veel klanten uit Nederland heeft. We zijn met 9 personen op de boot. We hebben geen pil ingenomen voor zeeziekte. Het is stralend weer met weinig wind. We hebben wel onze zeeziekpolsbandjes om. De boot van Garry is net een tank. Compact en stevig. We zetten behoorlijk de vaart erin richting de orca’s. Onderweg krijgt Garry radiocontact. Er blijkt in de buurt een grizzly op het strand te lopen. Daar gaan we eerst naar toe. Het vrouwtje kuiert rustig over het strand af en toe een steen omrollend op zoek naar eten. Wat een prachtig gezicht. Het lijkt of ze zich totaal niet aan ons stoort. Volgens Garry houdt ze ons zeker wel in de peiling. Op een gegeven moment gaat ze het water in en zwemt een heel stuk. Dat schijnt heel bijzonder te zijn. We varen met haar mee en leggen dan de boot weer stil. Daarna gaan we richting orka’s. De orkafamilie bestaat uit 5. Eentje daarvan blijft altijd een beetje achter en heeft een kromme rug. Dat is Tumble. Die zien we ook als eerste. De rest van de familie is wat lastiger te spotten. We horen dat er in de baai verderop een jacht aan de gang is. We varen er heen. Andere boten liggen voor die van ons. We zien een hoop vinnen en ruggen in het water met een hoop gespartel. De schipper van de boot voor ons meldt dat vlak voor zijn boot een seal zwemt. Dat is dus de prooi. Op dat moment had de schipper naar achteren moeten gaan. Dat deed hij echter niet. Daarom kiest de zeehond voor een veiliger heenkomen en springt achterop de boot. De orka’s blijven rond de boot zwemmen. Wat nu? Moeilijke keuze voor die schipper. We wachten af wat er gebeurd. De orka’s zwemmen weg. Ze weten dat ze deze strijd hebben verloren. Geen lunch deze keer. De zeehond wordt van de boot geduwd. Omdat deze nog steeds heel bang is, springt hij gelijk weer op de boot! Wij volgen de orka’s. Je ziet ze bovenkomen, geluid maken en daarna weer onderduiken. Zeer indrukwekkend. Garry heeft erg veel respect voor de natuur en de dieren. Hij zorgt er dan ook voor om ze zo min mogelijk te storen. Helaas geldt dat niet voor iedereen. Er was een boot van een Amerikaans stel en zij kwamen veel te dichtbij. We verlaten als laatste boot de groep orka’s en gaan richting Camp river. Garry vertelt over de omgeving, over orka’s beren en over de whirlpools. In de nauwe doorgangen tussen de eilandjes, ontstaan er draaikolken. Dit komt onder andere door botsende getijdes. De stand van de maan heeft er ook mee te maken. Deze kolken zijn erg gevaarlijk en je moet wel weten wat je doet als schipper. Garry vaart zijn tank er doorheen. Wij moeten ons goed vasthouden aan de daarvoor bedoelde touwen. Peter en ik hebben rechts zicht op een schitterende draaikolk! Allemaal blauw en wit water. Daar wil je echt niet in terechtkomen. Verderop is eagles heaven. Door dezelfde draaikolken, komen er vissen bovendrijven. Perfect voor vissende eagles uiteraard. Het waren er volgens mij wel honderd! En in de bomen nog veel meer! We zien ze over het water scheren en al vliegende met hun klauwen een vis uit het water halen. Spectaculair!! Garry vaart terug om het eilandje heen, zodat de vogels niet worden gestoord in hun jacht. Van deze kant kunnen we het nog beter bekijken. We varen verder en zien nog een hert op de wal en bij Quadra island zien we zelfs nog een glimp van een humpbackwhale. Het lijkt wel een schip zo groot. Helaas duikt ie daarna onder en komt niet weer boven. Wat een geweldige dag was dit zeg! Heel anders dan de andere boottocht, maar minstens zo leuk!

We eten in campbell river omdat de tour anderhalf uur is uitgelopen! Er is hier in de buurt een buffaloranch en bij deze pub hebben ze buffalo urger op het menu! Ik ben benieuwd want daar ben ik gek op. Het was er heel druk. We kregen een slechte plaats, maar er was ook niets anders. De burger was ok, maar het had net zo goed beef kunnen zijn. Misschien was het dat ook wel. Moe maar voldaan rijden we terug naar Courtenay. Wat een dag!