Dromana

Dromana

De volgende morgen deden we ons beklag bij de receptie. De receptioniste had overal een antwoord op of een verklaring voor of she was very sorry. Ik zei dat ik mn geld terugwilde en daar ging ze gelukkig mee akkoord. Onder aftrek van 1 nacht verblijven + 50 dollar administratiekosten. Snel inpakken en wegwezen. Op bookings.com een prachtig motel gezien, voor dezelfde prijs. We zijn er naartoe gereden om eerst maar eens te kijken hoe het eruit zag. Perfect gewoon! Keuken, koelkast, vaatwasser, goed bed, ruime douche en je kan lekker buiten zitten!

Na de lunch richting Arthurs seat. Dat is een berg. Vroeger was er een stoeltjeslift. Die is nu weg. Ze zijn een nieuwe skilift aan het bouwen. De uitzichten zijn prachtig. Verder gereden voor een wandeling naar een waterval. Vanwege de tijd van het jaar moeten we daar niet al te veel van verwachten. Er was idd bijna geen water. Wel een hele mooie wandeling om te doen. Vandaag niet zoveel gedaan, maar dat is ook wel eens fijn. In elk geval heel blij dat we verkast zijn! En het zit ons weer niet mee met Thais eten. Weer een bordje closed op de deur. Dan maar steengrillen. Was ook heerlijk.

Onze laatste dag op Mornington peninsula gaan we naar het uiterste puntje. Point Nepean. Hier een wandeling gemaakt naar de plek waar immigranten hun vee aan land moesten brengen. Daat moest het in quarantaine. In Portsea even de pier opgelopen. Een hele groep kinderen kreeg hier snorkelles. Het enthousiasme was erg leuk. Ik hoorde een jongetje schreeuwen: I saw a fish! Ja, wat had je dan verwacht? Een olifant?

We steken over naar de andere kant van de peninsula. Het is hier vrij smal. De londen bridge bekijken. Een natuurlijke brug in zee. Je mag er niet op klimmen. Dan kan de brug instorten. Ik moest nog even het strand op. Om te kijken of ik nog zeesterren of anemonen kon vinden in de potholes. Helaas niets te zien. Er stond wel een bord met info, waarop dat aangegeven werd. Je werd zelfs gewaarschuwd om niet te dicht bij te komen, omdat er soms sealife in zit dat bijt.

In sorrento hebben we gelunchd en onze serveerster vroeg waar we vandaan kwamen. Ooh ik kan dus nederlands met jullie praten zei ze toen. Ze kwam zelf uit Belgie. Het bleek dat ze hier pas 18 maanden is. Geëmigreerd met haar ouders. Die zijn een BandB begonnen. Er kwam ook nog een andere dame uit de keuken naar onze tafel. Zij begroette ons met een Hallo hoe gaat het met jullie? Zij was als klein meisje in 1958 met haar ouders hier naartoe gekomen. Haar nederlands was inmiddels een beetje 'rusty' maar ze verstond het nog prima. De mensen zijn hier zo ontzettend aardig! Het verbaast ons elke dag weer.
De Thai was vandaag wel open. We hebben eten opgehaald. Het was lekker, maar ik vond het meer Chinees eten dan Thais....nou ja volgende keer beter.