Byron bay en Toowoomba

Toowoomba
Azabu appartments ligt prachtig tegen de rand van het bos. Je hoort voornamelijk vogels en in de avond maken de krekels hun geluid. Er is een zwembad, een piepkleine sauna en een hottub. Alles voor handen en toch had ik het me mooier voorgesteld....het is nl. Behoorlijk aan de prijs en dan verwacht je ook wel wat. Ontbijt kost hier 46 dollar voor 2 personen. En niet zoals in Nederland een groot buffet waar je uit kunt kiezen. Je moet van tevoren opgeven of je yoghurt met fruit wilt of iets met eieren. We hebben zelf een meloen gekocht, zodat we ons eigen fruit met yoghurt kunnen maken. Lekker brood bij de bakker gekocht en wat kaas. We hebben een koffiepresser in de kamer. Heerlijk ontbijten op onze eigen veranda.

Gisteravond zijn we naar de Mexicaan geweest. Wachttijd 40 minuten. Die hebben we gebruikt om boodschappen te doen. Na een uur kregen we eindelijk een seintje. We werden naar boven gebracht, naar een piepklein tafeltje met een stoel en een krukje. Achter ons zat een grote groep jongeren. Ook stond de muziek keihard aan. Peter heeft een app op z'n telefoon waarmee je de decibellen kunt meten. Die gaf aan dat je gehoorbescherming moest dragen. Daar zaten we dan. Alletwee met oordopjes in. Zal wel komisch gezicht zijn geweest. De muziek werd op ons verzoek wel zachter gezet, maar er was nog steeds heel veel lawaai. Was het het allemaal waard? Nee, de geweldige margarita's waren helemaal niet zo geweldig en het eten was prima, maar Yucatan in Leeuwarden is nog steeds niet te evenaren!

Na het ontbijt op de veranda rijden we naar Broken head Nature Reserve. Dit is Aboriginal land. We lopen naar de 3 zusters outlook. Dit zijn 3 rotsen in zee. Volgens de aboriginallegende is de ene zuster gaan zwemmen en meegezogen door de stroming. De andere 2 zusters probeerden haar te redden, maar dat lukte niet. Nu zijn ze alledrie verandert in steen. Kleine kinderen worden zo gewaarschuwd om niet zomaar in de zee te gaan zwemmen. Er wordt hier wel heel veel gesurfd. De wandeling heeft een aantal tredes, maar het valt mee. En het is niet een lange wandeling, dus goed te doen. De uitzichten zijn fantastisch. Er is veel beweging/branding van het water. Daarom zie je veel wit. Soms lijkt het wel sneeuw ipv water. Bij de lunch hebben we gezelschap van een waterdragon. Volgens een paar dames kunnen deze hagedissen heel hard lopen en zeer goed zwemmen. Ze bijten niet, maar je wil niet door ze gekrabt worden. Beetje afstand houden dus.

Na een half uur vraag ik maar eens waar onze lunch blijft. Oeps, vergeten....we krijgen 2 sapjes ter compensatie.

Byron bay is een backpackersplaats. Veel jongeren, veel muziek op straat, erg levendig. Een aparte sfeer. Leuk om mee te maken, maar niet te lang. Suzanna, de manager van ons app.complex is half Hongaars half Nederlands. Ze mag graag even een praatje maken. Het Nederlands gaat het echter niet makkelijk af. Ze gaar toch over op het Engels. Ze vindt Australie geweldig en wil niet terug naar NL hier is alles veel meer layed back.

De sushi is hier redelijk ok. Peter z'n salade met kip viel hem wat tegen. Kip was in tempura gebakken en de salade heeft uiteraard een Japans tintje. Daar moet je van houden. We wandelen nog even in Byron bay. Overal wordt muziek gemaakt, overal zitten jongeren bij elkaar. Soms zittend op de achterklep vaneen stationwagon.

De kookaburra in het bos maakt ons al vroeg wakker. Hij lacht als een waanzinnige, maar ik vind het een mooi geluid! Vandaag rijden we naar Bangalow. Een klein plaatsje in de buurt met galeries en boetiekjes. We wandelen wat rond en drinken een versgeperst watermeloensapje met munt. Peter praat met een man uit Brisbane. Die is hier een weekend op vakantie. Hij zegt tegen Peter dat wij meer van Australie hebben gezien dan hij. Terug in Byron bay doen we boodschappen bij Woolworth. Goede vrijdag zijn ze gesloten zie ik. Alles is duurder in Bayron Bay. Boodschappen benzine, accomodatie maar ook de huizen. Locale bevolking trekt noodgedwongen weg. Tourism has taken over!

We gaan de volgende dag vroeg weg. We willen naar Toowoomba maar via Bald Rock NP. De Bald Rock is een monoliet, net als Ayers Rock. Via google maps hebben we berekend wat het ons aan extra tijd kost. Ongeveer 2 en een half uur extra. Maar de wegen zijn kronkelig en je kan niet al te hard rijden. Tijdens een stop, zie ik bij de parkeerplaats een kunstwerk van verschillende houtsnijwerkobjecten. Aboriginalkunst. Als we bijna bij het NP zijn, zie je veel grote stenen tussen de bomen. De omgeving is prachtig. We lopen naar de voet van bald rock. Ik ga naar boven. Het is erg steil. Halverwege, heb ik mooi uitzicht naar boven en naar beneden. Ik zie een vrouw op slippertjes naar boven gaan. Gelukkig stopt ze al vrij snel. Naar beneden heb je echt goed schoeisel nodig. Als je uitglijdt, ga je een heel eind naar beneden over steen. En bald rock is dan wel glad, maar niet zacht.

Als we het park uitrijden, zie ik een wallaby. Verder gedurende de rit zien we er nog een paar! Het blijft een mooi gezicht. De rit naar Toowoomba valt ons tegen. Saai landschap en rechte wegen. Ook hebben we geen rekening gehouden met een uur tijdsverschil. We komen om 6 uur aan, maar eigenlijk is het dan al 7 uur voor ons.
Er is niemand bij het appartement, ook geen bezetting. Ze hebben sleutelkastjes waar je een code voor moet hebben. Ik had die morgen mijn mail nog gecheckt en had geen bericht van Bottle tree ap. Dan maar een restaurant met wifi opzoeken. Bij Sizzlers hebben ze geen wifi. McDonalds in gps gezocht, die blijkt er niet meer te zitten. We stappen over op hotels. Eerste hotel is donker, tweede hotel is ook donker, 3e hotel is aan het verbouwen en is ook dicht. Ik ben moe en het huilen staat me inmiddels nader dan het lachen. Bij een motel zien we licht branden en een aardige mijnheer helpt me mijn mail op te halen. Er was idd een mail verstuurd om 11.15. Toen waren wij allang aan de rit. Snel terug naar het appartement en de. Ode invoeren. Toen konden we eindelijk naar binnen. Om de hoek bij ons zit een Indiaas restaurant. Daar zijn we eten gaan halen. We hadden geen puf meer om iets anders te verzinnen.

De volgende dag heb een klacht per mail verstuurd. Ze begreep er niets van. Wij waren de eersten die hier problemen mee hadden. Als compensatie werd ons een late chekout aangeboden..... Beetje doekje voor het bloeden.

Het weer is een beetje wisselvallig aan het worden. We gaan met mooi weer weg, richting Bunya mountains. Bekend om de oudste Bunyabomen van Australie en dus ook de grootste. We zitten nu echt op de prairie. Dorpjes van een paar huizen. Velden vol met een gewas met een rode bloeiwijze. Ik vermoed Quinoa. Smalle wegen, waar maar 1 auto kan rijden. En Bottletrees!! De stam lijkt idd op een fles. We hebben ook nog een stuk gravelroad. In de Bunya mountains gaat het steil omhoog. En het regent inmiddels. Niet heel hard, maar het uitzicht is natuurlijk gelijk een stuk minder. We rijden door regenwoud en af en toe is het heel donker door alle begroeiing. We gaan eerst maar iets eten en daarna een wandeling maken. Het regent echter inmiddels zo hard, dat we de auto niet uit kunnen. We moeten wel een kwartier wachten voordat het iets zachter regent. Met een sprintje zijn we bijna droog in het cafe aangekomen.

Na de lunch zien we buiten allemaal wallabys grazen. Die komen allemaal uit het bos omdat het nu wat koeler is. De wandeling door het regenwoud is prachtig. De Bunya bomen zijn wel 4 meter in omtrek en gigantisch. We zijn even stil bij zoveel schoonheid. Een wallaby springt verschrikt weg, als wij langslopen. Dit NP was weer een heel eind rijden, maar zeker de moeite waard. Op de terugweg zien we veel roze kaketoes. Die had ik. Og niet eerder gezien. Je ziet meestal diegene met een gele kuif.