Gold Hill

Bend hebben we achter ons gelaten. Della, onze gastvrouw, heeft ons goed verzorgd. Het ontbijt was elke morgen anders, maar naar onze smaak teveel suiker en vet.........wel lekker. Vern, haar man, is de koffiezetter (net als Peter dus) en hij vond het niet leuk dat we Nescafe in onze koffie deden. De volgende dag was de koffie een stuk sterker en hoefden we geen Nescafe te gebruiken. Della is een schat, maar ze gaat bij je zitten aan het ontbijt en je krijgt er geen woord meer tussen! Elk verhaal weet ze naar zich toe te trekken. Vern bijna 70! gaat er af entoe een aantal dagen opuit op z'n Ducatti, zonder Della. wij snappen wel waarom.......Ze werken trouwens allebei nog. Vern zit in de houtverwerking en hekwerken maken, Della heeft haar BandB. Wij waren de laatste dag van de rodeo in Sisters, wat een drukte. en uiteraard een hoog cowboyhoedgehalte. Lavabutte met de lavavelden van 6 mile eromheen zijn zeer indrukwekkend. Een ranger heeft ons uitgelegd hoe een en ander is ontstaan. Toen we de Belham watervaltrail gingen lopen zagen we duidelijk de lavastroom aan de rivierkant. De stroom heeft de loop vande rivier helemaal opgeschoven. Vanuit de achtertuin bij Della en Vern kon ik gaan hardlopen (heb zo'n 4 km gelopen). Vern waarschuwde me om niet per ongeluk op het terrein van de buren te komen want daar houden ze niet van. Er staan overal bordjes over tresspassing en privat property. Ben keurig op de openbare weg gebleven. Vandaag op weg naar Goldhill hebben we boodschappen gedaan in een heel klein plaatsje. Iemand van de winkel kwam naar ons toe en vroeg waar we vandaan kwamen. Hij kwam even een praatje maken. In restaurants maak je dat ook mee, dat mensen van alles willen weten over Nederland en dat ze uitgebreid met je praten. Zeer positieve ervaringen zijn dat.