Ashford

Mount St Helens is zeer indrukwekkend. In het visitorcenter hebben we een film gezien over de uitbarsting op 18 mei 1980. Ik weet daar helemaal niets van. Misschien komt dat omdat mijn vader heel erg ziek was, en we in die periode alleen daar mee bezig waren. De uitbarsting had een enorme mooderstroom als gevolg. De rivier de Toutle werd een steoom van modder, bomen, huzen en puin. Erg gevaarlijk. Mijnheer Truman, die een lodge had aan spiritlake, wou niet evacueren. Hij was in de 80 en hoorde daar. wou niet weg. Spiritlake is bedolven onder de modder en hij dus ook. Je kan nog steeds zien, wat een schade de uitbarsting heeft veroorzaakt. Het landschap klimt er langzaamaan weer bovenop, maar het is inmiddels ook al 33 jaar geleden. We hadden graag een helicoptervlucht boven de krater gemaakt, maar het weer liet dat niet toe. Dan maar ff lunchen. In de lodge hadden ze een Bigfootburger (HUGE). Als je die binne 20 minuten op kon, dan kreeg je een tshirt. Ik heb een buffaloburger genomen van een normale grootte. Op weg naar de BandB begon het te hozen. op de I5 kon je bijna geen hand voor ogen zien. Gelukkig eas het een bui en al snel knapte het weer op. Aan de ontbijttafel in een BandB ontstaan altijd leuke gesprekken. Er was een stel uit Missouri met 4 kids en een ouder stel uit Californie uit de buurt van San Louis Opisbo ( waar P en ik wel eens geweest zijn) De man was al verschollende keren naar Europa geweest en hield ook niet op om daarover te vertellen. Het valt ons op dat de meeste ,ensen het liefst vertellen en slecht kunne luisteren. Gelukkig hebben wij daar geen last van en luisteren dus vooral. Als het donderdag iets beter weer is, rijden we misschien wel terug naar Mount St Helens om alsnog die vlucht te doen. De rit naar onze nieuwe verblijfplaats was niet zo lang. Onderweg hebben we nog even boodschappen gedaan in een liquorstore. De eigenaar complimenteerde P met zn goede engels en maakte een praatje met ons. Elke keer verbazen we ons weer over de vriendelijkheid vam de mensen hier!! Ook al koop je niks, ze vindenhet toch leuk om even met je te praten, omdat je uit Europa komt. De Ravencabin, waar we nu logeren is zo leuk!!!. Heel knus, midden in het bos. P. heeft miss Piggy al ontmoet. Dat is een hert, die net bevallen is. Ze loppt hier rond te bedelen om voedsel. De hond van de eigenaresse is ook erg leuk. Hij heet mr. Noodles!! We hebben een private hot tob, die hebben we nog niet uitgeprobeerd, maar dat gaan we zeker doen. We hebben al even kennis gemaakt met de beroemde blackberrie pie van de Copper Inn Creek, een restaurant niet zover van onze cabin. HEERLIJK!! Warme pie en het eten was ook erg lekker.