Dolfijnen en kaaimannen

Het brood in Suriname is niet echt geweldig (vergeleken met Nederland dan), maar we zitten gelukkig vlakbij bakkerij Fernandez. Tabitha en ik zijn dus verse broodjes gaan halen en die zijn wel lekker. Verder genieten we hier van heerlijke mango's papaya, banaantjes enz. Tabitha vind de sinaasappels ongelooflijk zoet, terwijl ze groen zijn. En gisteravond hebben we onze eerste roti gegeten. Heerlijk was die. Inmiddels hebben we een auto, zodat we mobiel zijn. Vanmiddag rijden we naar Leonsberg. Vandaar uit gaan we met een boot dolfijnen spotten. Onze gids Kenny is een hele aardige man, die ons van alles en nog wat laat zien en hij geeft er ook heel veel informatie over. We hebben wenkkrabben gezien aan de oever van de Surinamerivier. Het mannetje wenkt met 1 van z'n grote scharen een vrouwtje. Heel komisch gezicht. Na een poosje varen zag Tabitha ineens een dolfijn. Er waren een stuk of 10 en er was ook een kleintje bij. Foto's maken lukte niet want dan moet je zo'n goede timing hebben. Het was heerlijk op de boot, geen last van zeeziekte. En een hele leuke ervaring om dolfijnen in het wild te zien. Daarna gingen we naar de plantage Rust en Werk. Hier kregen we een rondleiding over war de mensen daar allemaal doen tegenwoordig. Ze hebben daar heel veel koeien, fruitbomen en er worden garnalen gedroogd. Vroeger was dit een suikerplantage en er staat nog een oude suikerrietpers en kookketel. We gingen verder met de boot naar Johanna en Margareta, de volgende plantage. Kenny wees ons nog op een brulaapje in de bomen. Ze noemen hem Bokito, omdat hij al 3 meisjes heeft gebeten. Op de volgende plantage gingen we eten. Bami met kip, veel te veel, maar wel lekker. Kenny vertelde dat we ons goed moesten insmeren met insectdeet. Hij had ons geadviseerd om nieuwe te kopen in het winkeltje bij de steiger. De muggen in het moeras lachen om jullie deet, dus koop daar maar goede deet. Dat hebben we uiteraard gedaan. Vervolgens lange broeken aan en shirts met lange mouwen. Gezicht, nek en oren ook insmeren en toen waren we klaar voor het kaaimannen avontuur. We stapten in een heel klein wiebelig bootje. Je mocht dus ook geen onverwachte beweging maken, want dan zou het bootje omkiepen. Het was heel donker en daar gingen we het moeras in. De jongen die meeging om de kaaimannen te vangen had een fel licht zodat hij de beesten kon spotten en daarna vangen. De eerste was wel klein, maar toch niet echt mini. Peter moest hem vasthouden en dat vond ik best stoer. Er zat wel een elastiekje om z'n bek. De tweede was een kleintje, die kreeg geen elastiekje om z' bek en ik moest hem vasthouden. Eerst was ie heel rustig maar later begon hij te kronkelen en te worstelen. In het donker in die boot schrik je dan zo van zo'n beweging, dat je automatisch je grip verstevigd. Ik dacht als ik dat arme beestje maar niet doodknijp! Verderop ving hij nog 1 en Tabitha was doodsbenauwd dat zij die moest vasthouden. Gelukkig hield hij hem zelf vast. Later aan wal hebben we foto's gemaakt en de beestjes weer vrij gelaten. Een hele spannende ervaring om in het pikkedonker, in een wiebelig bootje door het moeras te varen. En de sterrenhemel is prachtig. We werden met de boot afgezet aan de overkant op Marienburg. Vandaar uit met de auto richting Nieuw Amsterdam, de enorme brug over en terug naar Leonsberg. Wat een geweldige dag!