Struisvogels,adelaars, sharks en meer

Van Knysna naar Oudtshoorn is niet zo ver. Onderweg zijn we even gestopt bij de brug over de kaaimansrivier. Hierover ging altijd de trein van Knysna naar George, maar 3 jaar geleden is vanwege hevige regenval, dusdanige schade aan het traject ontstaan dat die trein niet meer rijdt. Jammer, want dat had ik wel willen doen. In Oudtshoorn zijn we in de middag naar een struisvogelfarm geweest. Ze worden gehouden voor hun vlees, veren en huid. Volgens onze gids mogen ze dan kleine hersens hebben, maar zijn ze niet dom. Ze weten nl. met een marge van 15 minuten, wanneer het mannetje het broeden moet overnemen van het vrouwtje. Mannetje (zwarte veren) broedt s’avonds, vrouwtje (grijsbruine veren) broedt overdag. We konden ook op ze zitten. Dat hebben P. en ik echter niet gedaan. Ik vond het een beetje zielig. Ik heb wel die avond struisvogelsteak gegeten en dat was erg lekker.

Onze B&B is zo mooi gelegen, nl. aan de rivier en het wemelt er van de vogels. Het ontbijt is in de tuin, uitzicht op de rivier en vogelgekwetter om je heen. En Liz serveert zelfgebakken brood………..zalig!!! De volgende dag zijn we een passenroute gaan rijden. Onderweg moesten we nog tanken, alleen was het zondag en de 1e pomp was gesloten. We vroegen een jongetje (zwart) of er verderop nog een tankstation is. Hij sprak echter alleen Afrikaans en hij zei: geeme randje (oftewel geef me 1 of 2 rand). We konden verderop inderdaad tanken. We hebben de Meiringpoort gereden, deze pas is al heel oud en daarna de Swartbergpas. Deze staat op de werelderfgoedlijst, en terecht. Je kijkt je ogen uit. Eerst door een hele smalle kloof en daarna prachtige uitzichten. Op een gegeven moment zag ik heel toevallig een adelaar neerstrijken op een rots. Ik heb een mooie foto kunnen maken. Deze dag was het behoorlijk warm, ik schat zo’n 28 graden. Als je hier trouwens afrekent bij de supermarkt vragen ze standaard: sakkie?? Of je ook een plastic tasje wil.

De rit van Oudtshoorn naar Hermanus viel erg mee. Na een stop in Swellendam, een dorpje met heel oude gebouwen, was het nog maar 1 uur rijden. Het infocentrum is ook in een oud gebouw gevestigd. Op de gevel is een klok geschilderd met als tijd 1 uur. Dit was voor de analfabeten. Ze konden de tijd met een echte klok vergelijken. Als dit overeenkomt met de tijd van de geschilderde klok, dan wist je dat het tijd was om naar de kerk te gaan.
Chuck en Dot hebben ons hartelijk ontvangen. Ze zijn oorspronkelijk Engelsen die deB&B runnen voor een vriend. Dot vertelde me dat haar bijnaam ‘three wines’ is. Na 3 wijntjes begin ik al raar te doen, vertelde ze.

De volgende dag zijn P. en ik eerst gaan wandelen in de Fernkloof. Bij binnenkomst poort moest een auto stoppen voor het zebrapad…………omdat een schildpad overstak. Puur toeval maar erg grappig. Er liepen ook bavianen rond. Tijdens de wandeling moesten we goed letten op slangen. Het was erg heet, dus dan heb je extra kans op zonnende slangen. We hebben inmiddels tespect gekregen voor pofadders. Gelukkig zijn we niet 1 tegengekomen. Toen we bij de B&B kwamen was T. reeds gearriveerd vanuit Kaapstad. Ze had het makkelijk kunnen vinden.

Eindelijk sharkdiving!! Peter en Tabitha zagen het niet zo zitten, maar ik wel. In Gansbaai zou de boot vertrekken. De zee ging redelijk te keer. T. en ik hadden een reisziektepil genomen. P. niet en die voelde zich al vrij snel niet goed en ging dus definitief niet mee in de kooi onder water. Ik trok snel een wetsuit aan, laarsjes, capuchon….ik was er klaar voor. Met hulp de kooi in klimmen. Ik had al een haai voor de boot gezien. Ze waren al een poosje bezig met bloed in het water gooien en stukken tonijn door het water te sleuren. Het zijn enorm grote beesten. In de kooi kreeg ik het onmiddellijk heel koud en begon daardoor een beetje te hyperventileren, maar dat was gelukkig snel over. De zee werd steeds omstuimiger en af en toe kreeg ik door een golfslag een slok water binnen. En dat is heel vies want het is heel zout. Ik raakte ook niet de bodem van de kooi en dat was ook niet een prettig gevoel. Je moest uiteraard met handen en voeten binnenboord blijven (als je ze ten minste niet kwijt wilde raken). Ik heb nog 1 haai gezien, je moet steeds een hap lucht nemen en dan onder duiken. Ik werd op een gegeven moment zo misselijk, dat ik er uit moest. P. was ook redelijk zeeziek. De guide zei op een gegeven moment dat we maar terug moesten varen, want het werd te link qua weer. Ook werden steeds meer mensen ziek. T. had echter nergens last van en die heeft zelfs nog foto’s gemaakt. De gratis lunch hebben P. en ik overgeslagen.

De volgende verder naar Bloubergstrand. T. reed achter ons aan in de Chico. Onderweg in Betty’s Bay zijn we nog even gestopt om de pinguins te bekijken. Na de lunch in Bloubergstrand zou T. teruggaan naar CA. Ze draait bij ons de oprit af en pof…………lekke band. Shit. De rentalcompany vond dat ze zelf de band wel kon verwisselen!!! Pa Peter biedt uitkomst, ware het niet dat de kruissleutel van de chico een dikke scheur had en onbruikbaar was. De sleutel van onze auto paste niet en wat nu? Gelukkig waren 2 mannen (gasten in de B&B) zeer behulpzaam. De wielbouten zaten echter zo vast, dat hun sleutel afbrak op de laatste bout.Gelukkig hadden ze nog een sleutel en toen was de klus vrij snel geklaard. 1 ding is echter zeker, dit had T. zelf nooit kunnen doen. De Chico is echt een pain in the ass. De vriem gilt het uit, de uitlaat is lek en 1 remlicht doet het niet. P. heeft nog met de rentalcompagny gebeld en ze verteld wat er allemaal aan de chico moet gebeuren. Ik had niet gedacht dat wij een Chicoavontuur zouden meemaken…………. Tot zover onze avonturen.
Iedereen hele fijne feestdagen en tot de volgende blog .