Heerlijk vakantie vieren

Peter en ik verbazen ons in de ontbijtzaal. Mensen scheppen bordenvol op en laten de helft staan. Zonde van al dat eten! Niemand die er iets van zegt. De mensen zijn hier erg vriendelijk en het personeel zeer voorkomend. Gisteren zijn we richting oostkant lake Ohrid gereden. De bronnen van Biljani konden we niet vinden. Doen we de volgende keer als we in Ohrid zijn. Onze gps gaf ook niets aan in die richting. We stonden geparkeerd voor een hek te zoeken in de gps. Een oude man stond ons boos aan te kijken. Ik deed het raam open zodat we konden praten. Ik verstond alleen cameras en ik begreep dat we daar niet mochten staan. Achter het hek was niets. Alleen een verroest schip en oude rommel. Camera's konden we ook niet ontdekken, maar we zijn een stukje verder gereden. Wat een chagrijnig figuur. We reden verder langs het meer naar het zuiden. In Pestani zijn we even uitgestapt. Met paraplu, want het regende inmiddels. De temperatuur is overigens prima. Pestani is een klein vissersdorpje en heel authentiek. Niet veel te beleven. Alleen mooie uitzichten over het meer en oude mannetjes die bij elkaar zitten en drinken, praten en lachen terwijl de regen naar beneden valt. We rijden verder naar baybof the bones. De zon laat zich weer zien gelukkig. We kopen een kaartje voor het museum, 100 dinar, nog geen 1,50 euro. En wat een leuk museum! Een paalwoningendorp is nagebouwd. Foto's van de opgraving en uiteraard voorwerpen en botten. Deze woningen dateren van 1200 voor Christus. Elke man moest 3 palen per vrouw (die hij trouwde) in de grond slaan. Het dorp was alleen via een smalle beug te bereiken. In elke woning zat een luik in de vloer. Deze maakten ze open en lieten een mand in het water zakken. Als deze mand vol zat met vis, werd deze weer omhoog gehaald. De kinderen werden met een touw om hun enkels vastgebonden, zodat ze niet in het water konden vallen. Nog even op het terras gezeten daar en genoten van de zon. We rijden verder naar Trpejca. Volgens de reisgids het St. Tropez van Macedonie.........niets is minder waar en we rijden snel verder. Het einddoel is Sveti Naum. Tegen de grens van Albanie. Parkeren kost 50 dinar oftewel 90 cent. De souvenirwinkels laten we links liggen en gaan eerst wat eten. Peter moet z'n medicijnen innemen en dat kan niet op een lege Maag. Een pithabrood van de gril....20 dinar en gegrilde kipfilet met een beetje friet en koolsla 140 dinar. Het eten is hier onzttend goedkoop en ook nog eens heel lekker! Vanaf het terras hebben we uitzicht op een baai. Af en toe komt er een boot langspeddelen. Die kan je hier huren en op het meer varen. Inmiddels regent het weer en gewapend met paraplu lopen we richting klooster. Het klooster is een hotel/restaurant geworden. Dat laten we links liggen. Verder naar boven lopend, komen we op de binnenplaats aan. Hier staat het kerkje. Heel indrukwekkend! De binnenplaats zit vol met pauwen. Wat een rotgeluid maken die beesten. Buiten het kerkje staat een soort altaar waar je kaarsen kan branden. Toegang van het kerkje isnook 100 dinar. Wat een prachtig kerkje! Heel eenvoudig, in de zijn van weinig goud en dergelijke. Heel anders dan een RKkerk, maar wel prachtig versierd met muurschilderingen. Er hingen ook verschillende iconen. Het valt me op dat veel mensen, alle iconen aanraken en daarna een kruis slaan. Of ze kussen het zelfs! Ik vind dat niet zo goed te begrijpen, maar deze mensen gaan er volledig in op. Het regent nu aan 1 stuk door. Het is inmiddels 4 uur, dus tijd om terug te gaan. We zijn het eens dat het hier prachtig is.