Rust

Eindelijk even tijd en zin voor een verhaaltje. De vlucht duurde erg lang. Voor ons gevoel dan want we zijn 1 uur later vertrokken dan gepland en toch een uur eerder aangekomen.....wind mee. Je bent behoorlijk groggy als je eindelijk bij de balie van het autoverhuurbedrijf staat. En we moesten nog drie kwartier, in het donker, naar Westpunt rijden. De mensen zijn hier trouwens vreselijk aardig. Een stuk vriendelijker dan in Suriname (sorry Surinamefans). Het complex was wat lastig te vinden, maar uiteindelijk aangekomen, konden we na een welverdiende zelf meegenomen borrel eindelijk ons nestje in.

De volgende dag is het dan extra leuk om bij daglicht t zien waar je bent terechtgekomen. Ons 1e ontbijtje nog met oploskoffie en de bolletjes van Albert Heijn smaken extral lekker op ons terrasje buiten, met uitzicht op het zwembad EN de zee. Vandaag wordt een chilldag, beetje lezen, aan de warmte wennen, genieten van de vogels en hagedisjes en vanmiddag boodshpen doen.

We zijn nog steeds aangedaan door de afgelopen periode op het werk. Veel dierbare collega's die slecht nieuws hebben gekregen. Het laat ons nog niet los.