Nog steeds prachtig weer.

Tijd om afscheid te nemen van Tracey. Jammer, want we zijn nog nooit zo gastvrij ontvangen en zo goed verzorgd! En ik heb er heerlijk kunnen hardlopen, vroeg in de ochtend. Maar aan de andere kant, de kamer was erg klein evenals het bed. En in de badkamer was geen douche gordijn. Het is ook een heel oud huis, dat heeft z’n charme maar dus ook nadelen.

We reizen door naar Cornwall, tegen Dartmoor National Park aan en het is altijd leuk om weer op een nieuwe plek aan te komen. Een goede dag om te reizen want het was een beetje bewolkt die dag. Wel een lekkere temperatuur. Onderweg zijn we Lyndford Castle gaan bekijken. Dit is eigenlijk geen kasteel maar een gevangenis met een rechtbank in 1 gebouw. Een 4kante toren met verdiepingen. Deze plek was berucht in vroeger tijden. Een oud gedicht vermeldt dat je hier eerst werd opgehangen en vervolgens ging de rechtbank beoordelen of je schuldig was. Dit had alles te maken met de tinindustrie en de belasting die afgedragen moest worden aan de adel hier. Deed je dat niet, dan kwam je terecht in Lyndford Castle. In het kerkje naast het kasteel was een aantal oude dametjes druk bezig. Morgen zou het flowerfestival beginnen en de kerk werd helemaal versierd met bloemen. Evenals sommige grafstenen buiten en de deuringang. Ze zijn daar behoorlijk bedreven in, want het zag er prachtig uit met rozen, klimop enz.

De B&B in Norris Green, Callington is een redelijk moderne bungalow met een prachtig uitzicht over de Tamarvallei. We hadden onze eigen ruimte, met zelfs een koelkast. Je kan ook heerlijk buiten zitten, met zacht tokkelende kippen op de achtergrond. Mike en Janet zijn ontzettend aardig en vooral Mike mag graag even praten. Ze willen vooral alles doen om het ons naar de zin te maken. We gingen vroeg eten, want Peter wou uiteraard de wedstrijd zien.

De volgende dag zijn we naar Dartmoor National Park gegaan om te wandelen. Het was redelijk warm, maar omdat we hoog zaten en het een beetje waaide was het ideaal wandelweer. We zijn naar Nun’s Cross gelopen. Dit is een stenen kruis die vroeger gebruikt werd door monniken als baken om van het ene klooster naar het andere te trekken. Het landschap is vrij kaal, maar wel erg mooi, met hier en daar vreemde rotsformaties en loslopende koeien, schapen en wilde pony’s. Na 8 km wandelen smaakt een lunch extra goed.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Postbridge. Hier zijn we een van de oudste stenen bruggen van Engeland gaan bekijken. Vroeger werd deze brug gebruikt om erst uit de mijnen over te vervoeren (door paard en wagen uiteraard).

De volgende dag was het alweer tijd om verder te trekken, verder naar het zuiden. Eerst nog het Eden Project bezoeken. Op de plek van een oude steengroeve (in deze omgeving wordt veel aarde gedolven voor het maken van porcelein) heeft men een hele grote tuin met 2 kassen aangelegd. De ene kas heeft als thema tropisch regenwoud en de andere suptropische planten. Voordat je afdaalt naar beneden zie je de kassen liggen als enorme bollen. Het ziet er heel futuristisch uit. De beplanting is prachtig en de kassen zijn zeer fraai aangelegd. In de kas van het tropische regenwoud was het volgens mij wel 35 graden. We waanden ons even in Suriname. Halverwege hadden ze een zgn. koudehut gebouwd. Hier kon je even afkoelen!! Heerlijk was dat. Iedereen is zomers gekleed, maar stel je voor dat je hier in je winterkleding loopt……je kan wel smelten.

In Truro nog even boodschappen gedaan bij de Tesco omdat we in een accommodatie zitten zonder ontbijt erbij. We werden aangesproken door een vrouw. Ze vertelde ons dat ze het heerlijk vond om weer even Nederlands te horen en te spreken. Ze vertelde dat ze in Truro woont en dat we absoluut one of the gardens moesten gaan zien………nou dat bepalen we zelf wel. Maar ze was wel heel aardig.
Chycara, onze volgende B&B was nog niet zo makkelijk te vinden. De GPS had er moeite mee. Dan toch maar de aanwijzingen van internet volgen en uiteindelijk toch wel gevonden. We zitten in een lodge, helemaal voor ons alleen, met een veranda. Zwembad en tenniscourt voor de deur en een redelijk grote vijver (Linda, onze gastvrouw noemt het een lake, maar dat is wel wat overdreven). Eindelijk weer even op onszelf, lekker op een bank zitten in een huiskamer. Morgen zelf ontbijt maken……dat is ook wel weer prettig.