Helicoptervlucht

Gister op tijd ontbeten, omdat er een kans was dat we met een vlucht van 10 uur meegingen. Helaas ging dit niet door omdat wij de enige twee waren. We moesten terugkomen om 12 uur. Eerst maar een wandeling gedaan naar de Foxglacier. We konden redelijk makkelijk dichtbij komen en kregen een goede indruk. Een paar dagen eerder zijn 2 jongens onder vallend ijs bedolven en overleden. Je kan dus ook te dichtbij komen. Daarna weer gemeld voor de vlucht, maar deze ging ook niet door vanwege de bewolking. We raakten ietwat gefrustreerd, want niemand garandeert dat de vlucht doorgaat. Vanavond maar weer proberen, melden om half 8. Die middag hebben we nog een wandeling naar de Frans Josephglacier gemaakt en wat in het dorp gelopen/gegeten. Daarna terug naar Fox, er was nog steeds bewolking. Nog even naar lake Matheson gereden, dat is en zogenaamd mirrorlake. Als het windstil is (in de morgen of avond), dan kun je prachtige foto's maken van de bergen Tasman en Cook weerspiegeld in het water. Het was middag, dus er was wind,dus geen spiegel. Maakt ons niet uit, als die helicoptervlucht maar doorging. En gelukkig was dat zo. Opeens moesten we ook snel vertrekken, voordat de wolken weer roet in het eten zouden gooien. Er gingen nog twee Nederlanders mee. Helaas moesten wij achterin zitten. Er kan maar 1 voorin. Je moet een koptelefoon op en je krijgt veiligheidsinstructies. Als je uitstapt (op de glacier) moet je voor de heli blijven. Je weet niet wat je meemaakt. Dit is zo enorm gaaf! Eerst richting Frans Joseph met links de kustlijn en rechts de bergen. Dan omhoog met de gletsjer mee. Je ziet de enorme scheuren in het ijs. Een paar rondjes boven de gletsjer en toen landen en uitstappen!! Bij elke stap zakte je behoorlijk weg omdat de sneeuw zacht was. De zon had de hele dag geschenen. En toen kregen we een glaasje champagne van de piloot. De zon was al behoorlijk aan het zakken, waardoor het licht erg fel is. Er was bijna geen wind en dat was mooi voor de rest van de vlucht. Dit betekent nl. dat de piloot heel dicht op de bergen kon vliegen. We wisselden van plaats. Peter mocht voorin zitten en ik had ook een veel betere plaats. We vlogen over de zuidelijke Alpen, tussen besneeuwde en niet besneeuwde bergketens in, over de Tasmanglacier (de grootste) en naar Mount Tasman en Mount Cook. We konden zelfs de andere kant zien van Mount Cook. Die kan je per auto alleen vanuit het oosten benaderen. Vervolgens naar de Fox Glacier en deze cirkelend naar beneden gevolgd. Iedereen zou dit eens moeten doen! Als je de glaciers van boven bekijkt, zie je pas de volledige omvang ervan. Zeer indrukwekkend en mooi! Wel veel geld, maar elke cent waard. We zijn ong. 40 minuten in de lucht geweest en 5 min. op de glacier. En vandaag verder naar Wanaka. Onderweg nog een paar keer uitgestapt, een laatste view op de Tasmanzee, waterval onderweg en de Gate of Haast. Dat is een smalle brug over een ijsblauwe rivier die over grote rotsblokken naar beneden stroomt.

Volgende keer weer meer!