Woodland

Peter heeft de laatste wedstrijd in the lighthouse gekeken en had veel belangstelling van de plaatselijke bevolking. Ze waren nog nooit iemand uit Europa tegengekomen in het dorp. Peter werd het hemd van het lijf gevraagd, waar hij allemaal al geweest was in Amerika en totale verbazing dat we 4 weken aan het reizen zijn. Ondenkbaar hier. De meeste mensen hebben 10 vrije dagen per jaar. Als je langer wil, kan, maar dat is dan onbetaald. En heel veel mensen doen dat niet. Ze zijn hier voornamelijk bezig met werken en geld verdienen. Door al die vragen schoot de wedstrijd kijken er wel een beetje bij in. Een groep mannen wou Peter graag meehebben op een vistrip om 4 uur in de ochtend. P. Had een goede smoes, nl. dat we naar Portland zouden gaan. Geen probleem, ik mocht ook mee en om half 10 zouden we al terug zijn, tijd zat om naar Portland te gaan........

Portland was toch nog anderhalf uur rijden, wel een mooie route. Ik had geen idee waar we naartoe konden. Ik had wel gelezen dat parkeren lastig en duur is in de binnenstad. Eerst maar een Nikeoutletadres ingetoetst. Dit was buiten het centrum. Hier hebben we even gepraat met Bobby, de hotdogverkoper. Wat een leuke man! Hij wou graag met ons mee in de kofferbak, naar Nederland. Geduldig en breedvoerig legde hij ons uit hoe we we de Lincolnmall kwamen (ik verstond echter lawmall!) en dat we linsaf moesten op weilardavenue (wij verstonden wardavenue). Volgens hem konden we daar jerseys kopen voor Jim. En parkeren in het centrum was volgens hem helemaal geen probleem! Wij keerden de auto en hij zwaaide ons vrolijk na. De Lloydmall heeft uiteraard een foodcourt, dus daar hebben we eerst maar eens even een portie bami met groente black pepperbeef gedeeld. Daarna winkelen. De eerste sportwinkel had geen off. jerseys, alleen met opgeplakte letters. Volgens de verkoper was Lillard zo beroemd dat het ons absoluut niet zou lukken om een off. Shirt te vinden. Dat viel mee. De overbuurman verkocht ze nl. wel. Alleen hadden ze Jim's maat niet meer in het zwart. P. Moest naar Sears lopen voor internetverbinding en probeerde daar Jim te pakken te krijgen. De eigenaar van de shop had al foto's van een rood shirt naar Jim gestuurd met zijn telefoon. Eindelijk had P. Jim te spreken via skype. We moesten een rode meenemen. Zo gezegd zo gedaan. Ik kon niet echt warm lopen voor de winkels daar. We besloten de binnenstad nog even te verkennen. Volgens 2 dames moesten we een smartparking zoeken, die waren helemaal niet duur. En dat klopte helemaal. De binnenstad van Portland is heel groen, maar geen vergelijk met NY.....maar dat is misschien ook niet eerlijk. Het beroemde plein, met muziek was bezet door Microsoft. Zij hadden een event, waarvoor ze kaartjes verkochten, de Wizards of zo zouden optreden. We zijn naar Waterfront gelopen en waren inmiddels al even aan het kijken of we een leuk restaurantje konden vinden. Het superkleine Thais restaurant had wel 100 items op de menukaart, veel te veel om goed te zijn dus. Snel doorlopen. Chinezen met een koffiebar (gingen net sluiten) verwezen ons naar een sushitent, 2 blocks verder. Hier hadden ze eeb bar met een lopende band. De sushi lag op verschillende kleuren bordjes en elke kleur stond voor een bepaalde prijs. De sushie was wel lekker, maar niet zo goed als laatst.

De volgende dag gingen we verder naar Woodland, Lewisriver. Het weer was prachtig, redelijk warm. Voordat we gingen inchecken bij de BandB, zijn we eerst naar de Apecave gegaan. Dit is een lavatunnel aan de zuidkant van mount st Helens. P. En ik zijn naar binnengegaan, maar onze zaklamp was eigenlijk niet sterk genoeg en het is echt aardedonker daarbinnen. Het pad is ook niet effen, dus voor je het weet struikel of val je, met alle gevolgen van dien. Op een derde van de totale afstand zijn we teruggegaan. Wat je ziet verandert ook niet echt, dus we hebben een goede indruk gekregen van de lavatunnel. Heirna doorgereden naar onze BandB en Darylll ving ons op. Een heel aardige man. P. Had gelijk al een pilsje. De bagage was nog niet eens boven. Het uitzicht over de rivier is prachtig en alles is even goed verzorgd. Je kan hier wijn en hapjes pakken zoveel als je wil. En de wijn is lekker! Geen rommel, geen Kaapse pracht van de Aldi. Wel allemaal wijnen uit de regio, maar die zijn over het algemeen vrij duur. We genieten er nog maar even van.